با توجه به قرارگیری طرح در کانون شهر، این پارک خطی، سایت مناسبی برای طراحی داشت. وجود ساختمان هایی با  کارکردهای چندگانه شامل کاربردهای اقتصادی، اجتماعی به همراه محیط زیست غنی در اطراف سایت (همسایگی ها) و برنامه شهری گسترده، از دیگر مزایای طراحی در این سایت به حساب می آمد.
 

پرسپکتیو های Hart Plaza  از پیاده رو

 
علاوه بر این، با شکل گیری هویتی غنی و فرمی قوی در سایت، طرح نهایی، ایده ای رو به گسترش بود نه یک روگذر ساده به صورت فضای خالی؛ مناطقی انبوه از درختان، فضاهای سبز ساخته شده، شبکه معابر و سیرکولاسیون موجود،  همه و همه محدودیت های موجود در سایت بودند که می بایست در طرح پیشنهادی لحاظ شوند. با توجه به این محدودیت ها، گروه طراحی، به منظور مقابله با مسائل و مشکلات شهری، پروپوزال موجود را یه صورت زیر تعریف کردند:

- لحاظ کردن زمین ها و املاک متروک

-  لحاظ کردن زیست بوم های بلاستفاده

- لحاظ کردن پارک ها و نوار های سبز خطی بلاستفاده

- لحاظ کردن فضاهای عمومی بلاستفاده

- دسترسی های محدود و متصل به رودخانه

هتل مسکونی و باغات

پس از بررسی اهداف پروژه، مشخص شد که طراحی در فضای شهری بدون در نظر گرفتن نمای سابق رودخانه ، نه تنها هیچ منفعتی برای آن شهر نخواهد داشت؛ بلکه دغدغه های اقتصادی، اجتماعی و زیست محیطی موجود در آن را نیز رفع نخواهد کرد.

با توجه به قواره های خالی و مناطق مسکونی رها شده، برای شروعی دوباره، بهتر بود این  زمین ها  تسطیح شوند. این طراحی در واقع فرصتی شد برای احیای مجدد تاریخ غنی و بستر این رودخانه که با حذف خسارات حاصل از آلودگی های محیطی- صنعتی و احیای مجد تالاب های بومی، مراتع و دشت هاصورت می گرفت.

با استناد به موارد ذکر شده، طراحی جدید، بستر پیشین رودخانه را احیا کرده و با بررسی سیاست های امروزی آن، آینده ای جدید را برای آن تعریف می کند. فضایی که به اندازه کافی منعطف بود؛ به ویژه قابلیت تطبیق و گسترش با جمعیت را داشته و پاسخگوی ابزار های فن آوری های دنیای مدرن، اطلاعات نامحدود و ابزار اطلاع رسانی جمعی بوده و علاوه بر این، با برنامه ریزی مناسب، نیاز های شهروندان و کاربران آن را برآورده می سازد.
 

زمین های سبز طراحی شده

گروه طراحی در واقع با شکستن حصار اطراف رودخانه که پیش از این به عنوان یک مانع عمل می کرد، شهروندان را بیشتر با بستر رودخانه درگیر کرده و دسترسی به منابع طبیعی آن را دوباره ممکن ساخته اند. از سوی دیگر، با توجه به بافت شهری و همسایگی های طرح، به منظور استفاده از زمین ها و قواره های خالی یا بایر، ، طراحی های موقت صورت گرفته است.

در پروپوزال ارائه شده، طراحان قصد داشتند، در حالی که فرصت های اقتصادی بسیاری برای شهر فراهم می آید، این فضاهای بایر را تبدیل به مقصدی سازند که مهاجران از هر سوی جهان، به سمت آن کشیده می شوند. از سوی دیگر، با کاربرد مؤثر تکنولوژی، فرصت مناسبی برای ایجاد یک تجربه حسی بین پارک و کاربران آن به وجود می آمد. در این پروژه، طرح بار دیگر، زیست بوم های طبیعی را تعریف کرده که با تخریب و حفاری لبه های موجود رودخانه، مجدداً رونق می گیرد.
 

" زیست بوم ها و زمین های کشاورزی"

بدون شک، از بین رفتن زیستگاه های بومی ، تأثیر زیادی در تغییر کیفیت اکوسیستم های حاشیه رودخانه داشته است. این تالاب ها، به عنوان مأمنی برای حفظ گونه های طبیعی و در معرض خطر بافت شهری، تنظیم سطح آب رودخانه و منبعی برای احیای آب آبگیرها عمل می کند. لایه های اضافه شده به این طراحی شامل فضاهای عمومی-تفرجگاهی خواهد بود.

"مجمع الجزایر طراحی شده"

در این بخش تفرجگاهی، فضاهایی جهت ماهیگیری، ساخت قلعه های شنی و زمین های بازی کودکان با تنوعی گسترده در نظرگرفته شده است. ارزش های زیست محیطی این فضا و زیبایی های خیره کننده اطراف بزرگترین تالاب مصنوعی در این منطقه بی نظیر است.


"زمین بازی های مهیج"
این بخش از طراحی به طور ویژه برای جوانان این منطقه طراحی شده است و به آنها اجازه می دهد که نیازهای فیزیکی، محرکی خود را در این قسمت، برآورده سازند. این منطقه در اصطلاح می تواند منطقه (هر چه خوش آید!) نام گیرد، که با هدف شانس تجربه های مهیج، کشف درون و شکستن حصار محدودیت ها طراحی شده است. گرفیتی  ها، صدای موسیقی بسیار بلند از محرک های این زون طراحی خواهد بود.

این طرح شهری که فضا و مکان متنوعی را برای کاربران آن به منظور، استراحت، تعامل، اجراهای گوناگون و ... فراهم می کند مانند پالت رنگی سرشار ار متریال و رنگ های متنوع است؛ بدون شک، این تنوع کمکی بسیاری به تعریف فضاهای یکپارچه، با هویتی منحصر به فرد خواهد کرد.